
Lah lamo anjiang kesayangan Jon Ladiang mailang dan tibo-tibo mancogok di kadai Mak Datuak Cubadak Kantang sambia ma angkek kaduo kaki muko dan manggoyang-goyangkan ikuanyo. Karano dek indak ado surang pun nan ma-acuah an nyo, anjiang pontong ikua tu manyalak maluluang-luluang samakin kareh.
Lah panek dek manyalak, urang-urang di kadai tu tetap se acuah ndak acuah. Urang lah sibuk basorak-sorak mancaliak Menteri Kehutanan sadang lamak main domino jo urang-urang penting lainnyo. Kalau ndak Pak Menteri nan mangecek an, ndak akan tau nan lain do kalau ado suaro hanjiang manggaduah.
“Ooo rang kadai, anjiang sia nan manyakik bana ka talingo suaronyo tu?” sorak Pak Menteri ka Mak Datuak. Cimporong Batuah nan duduak di sabalah Pak Menteri langsuang ma agiah kode ka Mak Datuak agar segera mengamankan anjiang nan saikua tu. Meskipun Mak Datuak pantang bana kanai suruah-suruah dek urang nan labiah ketek dari inyo, apolai cuma parami-rami labuah bantuak Cimporong, tapi wakatu itu inyo langsuang balari takangkang-kangkang setelah mancaliak kode dari Cimporong bahwa Pak Menteri kurang sanang jo suaro anjiang tu.
“Hussshhh! Hussssh! Bakirok ang dari kadai den,” usia Mak Datuak ka anjiang tu. “Woi rang kampuang, anjiang sia ko nan ndak bakabek an. Malu den jo tamu-tamu den ko!” Mak Datuak manggarutok ma ampok an tarompah jo kopiah nyo ka anjiang tu.
“Eee pantek yo. Lah pandai ang ma usia den kini? Batambah-tambah kapandaian ang yo?” Tabik pulo suga anjiang tu kanai hariak siang-siang paneh badangkang tu.
“Pantek tasirok darah den! Pandai mangecek anjiang kalera ko mah,” Jawek Mak Datuak takalanja. Dek anjiang tu taruih mangecek manyabuik an rahasio Mak Datuak nan lah banyak dilupoan urang, baru mulai takana dek Mak Datuak jo sia nyo sadang baurusan.
“Anjiang Jon Ladiang wa ang?!” hariak Mak Datuak dan dijawek langsuang dek si anjiang tu. “Lai takana juo wa ang jo den mah yo, Cubadak Kanciang,” kecek anjiang tu manyarengeh.
“Kama se ang kanciang?! Lah pulang ang pai mangawan?! Anjiang lain pai mangawan tigo hari nyo, ang sampai duo tahun bagai! Baa dek baliak ang ka kampuang ko? Baa ndak ang cari se kampuang lain lai, hanjiang!” Tabik pulo rabo Mak Datuak dek nyo.
“Pantek dek ang…” Alun salasai anjiang tu mangecek lai lah disolo baliak dek Mak Datuak, “Hoi hanjiang, jan bacaruik juo lai pantek! Kini sadang musim urang bacaruik di sosmed, wa ang sato-sato lo bacaruik. Lah rusak kalian sadonyo mah, pantek!”
“Pantek dek ang, den lah dapek Surat Izin Bacaruik secara istimewa dari ketua gadang niniak ngangak seluruh alam rayo, mako den berhak bacaruik sasuko ati den! Jan aden pulo ang atur-atur lai, datuak kalera!” hariak anjiang tu.
Dek alun lapeh kasamnyo, taruih se anjiang tu baturo-turo ka Mak Datuak, “Rancak pejabat-pejabat dan elit-elit di Minangkabau ko se nan wa ang urus lai, kanciang!”
“Pantek dek ang yo, jan aden pulo ang suruah-suruah lai. Sia bana ang?!” Hariak Mak Datuak.
“Aden anjiang Jon Ladiang!”
“Sia bana Jon Ladiang ang tu!”
“Jon Ladiang punyo banyak kawan anggota dewan!”
“Astaga! Lai subana infonyo tu?”.
“Pernah den baduto salamo ko, kanciang?!” Hariak anjiang tu.
Dek Mak Datuak tahu bana anjiang tu selalu jujur, mako minta maaf nyo sakali. “Maaf bana den ha, talongsong den ka Kanti ha, sadang kusuik pangana dek kini ha. Itu bana nan den tunggu-tunggu Kanti salamo ko, ka mintak tolong den ciek ha.” Bujuak Mak Datuak.
“Apo tu, kanciang?!”
“Tolonglah ambo ciek Kanti, pasanan bana ka anggota dewan tu, lai bisa dibuek an Undang-Undang nan baru ciek lai.”
“Undang-Undang apo tu?”
“Tasarah apo namonyo, nan jaleh Undang-Undang nan mengatur kalau tokoh masyarakat, influencer, pejabat, politisi, budayawan, dosen, seniman, dan tokoh lainnyo di Minangkabau WAJIB bertugas untuak mempersoalkan moral anak-anak kini.
Dan mereka-mereka tu TIDAK WAJIB peduli pada persoalan ketidakadilan sosial, ketimpangan ekonomi, penambangan ilegal, penebangan liar, peningkatan jumlah pengangguran, biaya sekolah mah, harago kebutuhan pokok samakin naiak, dan seterusnyo.”
“Ha? Baa dek harus ado Undang-Undangnyo? Bukannyo salamo ko lah bantuak itu se kebanyakan den caliak?” Heran pulo anjiang tu mandanga permintaan ndak bakarunciangan dari Mak Datuak.
“Lai tau ambo, Kanti. Tapi kok bisa jadi Undang-Undang. Bia kalau ado aktivis-aktivis sok kritis itu mangkritik kami, kan lai bisa ditangkok sakali. Sabana muak bana den mancaliak urang suko mamprotes bantuak di Garak.ID dan website-website lain tu ha!” Pintak Mak Datuak mambana-bana.
“Yo baa dek harus moral se nan ka ang urus, kanciang? Apo salahnyo kitu urus nan jadi pangka bala masalah moral tu se sakali?” Makin ndak paham anjiang tu jo pangana Mak Datuak.
“Ndeh, maaf ha, yo ndak mangarati Kanti do. Paliang lamak kalau kito ko tampak risau jo masalah moral. Labiah mudah disenangi urang banyak, apolai sambia manyalah-nyalahan anak-anak mudo kini. Makin tampak risau, mako makin akan dianggap kito ko yo bana nan paliang peduli jo Minangkabau.
Sedangkan kalau peduli bana jo persoalan ketimpangan ekonomi, ketidakadilan sosial, penambangan liar, tambang ilegal, dan pendidikan kritis, apolai kalau sampai mati-matian memperjuangkannyo, banyak nan ndak katuju jo kito. Banyak galeh urang tagaduah dek nyo. Rancak main sanang se. Karajo ndak banyak, cuma manunjuak an tampang rusuah, dan manyalah-nyalahan urang se nyo.”
“Ndak paham den doh apo nio ang lai kanciang. Bukannyo masalah moral tu bapangka ka persoalan nan banyak tadi tu?” Solo paja anjiang tu.
“Maaf sakali lai, mungkin memang alun tamakan kaji ko dek Kanti lai. Tolongan selah den ciek, Kanti. Lah bantuak badunsanak wak salamo ko ha…” Jawek mak Datuak.
“Ee kanciang yo. Lah nio se ang badunsanak jo anjiang kini. Yolah beko den sampaikan ka Jon Ladiang. Jan lupo syaratnyo, kanciang. Ang gadang ota soalnyo,” jawek anjiang tu.
“Ha? Mintak tolong bantuak biaso se ambo nyo, Kanti. Baa dek basyarat bagai tuh,” agak mandongkol juo Mak Datuak dek nyo.
“Ang barasiah an cirik den di tapi jalan tu ciek ha, lupo dek manimbunnyo tadi.” Kecek anjiang tu.
“Eee pantek yo. Mati anjiang selah lai, ndak ka itu se karajo den do!” Abih pulo saba Mak Datuak dek nyo.
Dek mancaliak Mak Datuak mangarengkang bantuak itu, muak pulo anjiang tu dek nyo. “Kalau ang ndak nio, den kecek an ka Pak Haji kalau ang dulu bana pernah ngecek ndak takuik surang lawan surang jo inyo do,” ancam paja anjiang tu.
“Yolah, pantek, den barasiah an beko cirik tapi jalan tu! Pantek yo!” Rabo Mak Datuak babaliak ka dalam kadainyo.
“Malam kini sasudah ang tutuik kadai harus lah barasiah cirik tu,” sorak anjiang tu sakareh-karehnyo dan langsuang balari kancang ka rumah Jon Ladiang. Sabalum sampai di rumah tuannyo tu, nyo latak batu di tapi jalan, bia disangko Mak Datuak yo bana ado cirik taonggok di situ. [*]